Υπάρχει ένα διαχρονικό ερώτημα σχετικά με την αποτυχία του Ελληνικού Κράτους να οργανωθεί στα ορθολογικά πρότυπα της Δύσης, παρά τις πολλές προσπάθειες από την ίδρυσή του τον 19ο αιώνα. Η αναζήτηση μιας νέας φιλοσοφίας και δομής για το Εθνικό Κράτος είναι κρίσιμη για την επίτευξη ουσιαστικής διέξου και την αντιμετώπιση της τρέχουσας κρίσης. Οι μεγάλες αλλαγές που απαιτούνται για την ταχύτερη έξοδο από την κρίση περιλαμβάνουν την ανάπτυξη και την κοινωνική συνοχή. Αντίθετα με τις θεωρίες που προτείνουν ότι το εθνικό κράτος δεν έχει ουσιαστικό ρόλο στη εποχή της παγκοσμιοποίησης, η αναγκαιότητα ενός λειτουργικού κράτους παραμένει επίκαιρη.
Είναι απαραίτητο να επαναθεμελιώσουμε τις δημόσιες αξίες ενός κράτους δικαίου, μιας ισχυρής δημόσιας διοίκησης και ενός κοινωνικού κράτους. Ο επανακαθορισμός των σχέσεων του Εθνικού κράτους με τους υπερεθνικούς οργανισμούς και τις διεθνείς αγορές είναι επίσης κρίσιμος. Η έκθεση Ντράγκι υπογραμμίζει τη σημασία αυτών των θεμάτων, εστιάζοντας επίσης στις προκλήσεις της ασφάλειας για το κράτος και τους πολίτες.
Η ιδιωτικοποίηση δημόσιων φορέων και η εξάρτηση από τεχνικούς συμβούλους έχει οδηγήσει σε αλλοίωση του δημόσιου τομέα. Οι αποφάσεις του δημοσίου συχνά εγκρίνονται από πολιτικούς χωρίς κατανόηση των σύνθετων συμβάσεων και διαδικασιών, καθώς οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν διαθέτουν επαρκή γνώση και προσωπικό. Αυτή η κατάσταση έχει αναδείξει ένα φαινόμενο που ονομάζεται «κυλιόμενες πόρτες», όπου δημόσιοι υπάλληλοι γίνονται σύμβουλοι στον ιδιωτικό τομέα, αναπαράγοντας την εξάρτηση από ιδιωτικές εταιρείες.
Η παγκοσμιοποίηση και το άνοιγμα των αγορών έχουν εντείνει τη θέση ισχύος των αγορών, σε βάρος του κράτους και των ελεγκτικών μηχανισμών του. Οι πιέσεις αυτές οδήγησαν σε μαζικές αποκρατικοποιήσεις και απορρύθμιση στην αγορά. Οι ανάγκες για δημόσια διοίκηση που προάγει ηθικές αξίες και διαφάνεια, απέχουν απ’ την πραγματικότητα, με εκατοντάδες αδιαφανείς διαδικασίες και επιλογές για δημόσια έργα που συχνά επιφέρουν περιβαλλοντικές ζημιές και κρυφά χρέη για τις μελλοντικές γενιές.
Η κουλτούρα της πελατειακής σχέσης έχει διαμορφώσει μια κατάσταση όπου η κοινωνική και επαγγελματική επιτυχία συνδέεται με τη συμμετοχή σε δίκτυα επιρροής και όχι με αξιοκρατικά κριτήρια. Αυτό ενισχύει την αναπαραγωγή επιβλαβών πρακτικών στην πολιτική και διοικητική ζωή της χώρας.
Στο πλαίσιο των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων, πρέπει να δοθεί έμφαση στην οικονομική αυτοδυναμία των περιφερειών και στον επιτελικό ρόλο των κεντρικών υπηρεσιών των Υπουργείων. Η δημόσια διοίκηση χρειάζεται κίνητρα μέσω σαφώς οριοθετημένων στόχων και απαιτείται επαναφορά του κύρους και της αποτελεσματικότητάς της.
Τέλος, η χώρα πρέπει να προχωρήσει σε μια στρατηγική επένδυσης στις νέες τεχνολογίες και την ηλεκτρονική διακυβέρνηση. Η σύγχρονη αξιοποίηση των διαθέσιμων πόρων από την ΕΕ είναι κρίσιμη για την αναδιάρθρωση και το μέλλον της ελληνικής δημόσιας διοίκησης.
Πηγή: tovima.gr
