Αδιανόητο παραμένει το γιατί καταλήξαμε σε μια υποχώρηση από τη θέση μας που διαρκεί χρόνια: ότι οι διαφορές μας με την Τουρκία είναι ευρωτουρκικές και όχι απλώς ελληνοτουρκικές, καθώς εγείρουν ζητήματα που αφορούν τα σύνορα της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Είναι απορίας άξιον γιατί στη συγκεκριμένη συγκυρία αποφασίσαμε να εμπλακούμε σε έναν «διάλογο» σε αδύναμη θέση, όταν αυτή η μορφή επικοινωνίας αποτελούσε διακαή επιθυμία της Τουρκίας.
Εν τω μεταξύ, οι τουρκικές διεκδικήσεις κατά της Ελλάδας αυξάνονται συνεχώς. Οτιδήποτε αποκομίσει η Τουρκία από αυτόν το «διάλογο» θα σημαίνει κάτι που έχει χαθεί για τη χώρα μας. Είναι πιθανό η ελληνική πολιτική ελίτ να προσπαθήσει να πείσει την κοινή γνώμη ότι οι υποχωρήσεις μας συνιστούν «νίκη» επειδή «αποφεύγουμε τα χειρότερα».
Στον απόηχο της επικείμενης επίσκεψης του Τούρκου Υπουργού Εξωτερικών στην Αθήνα, έχουν αρχίσει να ακούγονται προτάσεις που αναγνωρίζουν δικαιώματα της Τουρκίας στο Αιγαίο. Ανάμεσα σε αυτές είναι η δήλωση ότι η Τουρκία έχει ακρογιαλιές που συνεπάγονται δικαιώματα στο Αιγαίο και η παρατήρηση ότι η Ελλάδα δεν μπορεί να έχει 6 ν.μ. χωρικά ύδατα και 10 ν.μ. εθνικό εναέριο χώρο, επειδή αυτό δεν υιοθετείται από τη διεθνή κοινότητα.
Επίσης, υποστηρίζεται ότι η επέκταση των χωρικών μας υδάτων στα 12 ν.μ. θα μπορούσε να προκαλέσει αναμέτρηση με την Τουρκία, ενώ η μη εφαρμογή αυτού του δικαιώματος θα δημιουργήσει αρνητικά τετελεσμένα. Εντούτοις, το Δίκαιο της Θάλασσας δικαιολογεί αυτήν την επέκταση και δίνει στο εθνικό εναέριο χώρο τη δυνατότητα να διασταυρωθεί με τα χωρικά ύδατα.
Εν τω μεταξύ, η δημιουργία θαλασσίων πάρκων από την Ελλάδα έχει «παγώσει» λόγω της τουρκικής αντίδρασης, κάτι που ενισχύει την αντίληψη ότι η χώρα αναγνωρίζει δικαιώματα της Τουρκίας. Το «καλό κλίμα» που διαμορφώθηκε στις ελληνοτουρκικές σχέσεις ενδεχομένως να έχει προσφέρει σημαντικά οφέλη μόνο στην Τουρκία, όπως η αναβάθμιση των F-16 και η πώληση Eurofighter από τη Γερμανία.
Οι επικείμενοι «διάλογοι» προδιαγράφουν δύο ενδεχόμενα: είτε θα καταλήξουν σε αποτυχία, αποκομίζοντας όφελος για την Τουρκία, είτε θα αναγκαστούμε να αποδεχτούμε περισσότερα ζητήματα προς συζήτηση, σημειώνοντας έτσι περαιτέρω απώλειες. Όσοι πιστεύουν στη «πρόοδο» σε αυτό το πλαίσιο, θα πρέπει να αναλογιστούν εάν οι προηγούμενες κυβερνήσεις είχαν τελικά δίκιο να προτιμούν τη «στασιμότητα» από την «πρόοδο» που ωφελεί τον αντίπαλο.
Πηγή: tovima.gr
