Η κατάσταση που διαμορφώθηκε πρόσφατα στον τομέα της εκπαίδευσης, με τις πολλές συγχωνεύσεις σχολικών τμημάτων, δεν προμηνύει τίποτε καλό ούτε για την κυβέρνηση, ούτε για την αντιπολίτευση, ούτε φυσικά για την εκπαίδευση γενικότερα.
Ο πολιτικός που εκμεταλλεύεται τις ψήφους των κατοίκων της περιοχής του για να υπερασπιστεί τα συμφέροντά τους στις διαπραγματεύσεις με το υπουργείο, γνώρισε τις τελευταίες ημέρες έναν θρίαμβο. Είναι αξιοσημείωτο ότι πολλοί βουλευτές ανάρτησαν στα κοινωνικά τους δίκτυα κραυγές διαμαρτυρίας για τις συγχωνεύσεις που έγιναν, οι οποίες δεν είχαν τη συναίνεση της τοπικής κοινότητας. Θεωρούν μάλιστα ότι οι προσωπικές τους παρεμβάσεις οδήγησαν το υπουργείο Παιδείας να ανακαλέσει τις αποφάσεις του.
Ανακύπτουν ωστόσο κρίσιμα ερωτήματα. Υπάρχει κυβέρνηση ικανή να λαμβάνει αποφάσεις χωρίς την παρέμβαση των τοπικών πολιτικών; Ποιες διαδικασίες ακολουθούνται πριν από τη λήψη τέτοιων αποφάσεων; Το πρόβλημα με τα κενά εκπαιδευτικών στα σχολεία αποτελεί χρόνιο ζήτημα που κανείς δεν φαίνεται να έχει μελετήσει εις βάθος. Ο συνδυασμός της κακής διαχείρισης του εκπαιδευτικού προσωπικού και των ιδιαίτερων συνθηκών που επικρατούν σε πολλές περιοχές της χώρας επιτείνει την κατάσταση.
Αυτή τη χρονιά προσλήφθηκαν 10.000 μόνιμοι εκπαιδευτικοί, ωστόσο πολλοί από αυτούς απέκτησαν άδειες για οικογενειακούς λόγους. Αποτέλεσμα είναι ότι οι θέσεις τους θα καλυφθούν από αναπληρωτές, αριθμός των οποίων περιορίζεται φέτος λόγω των μόνιμων προσλήψεων. Η κατάσταση αυτή επιβεβαιώνει την άποψη ότι πρόκειται για ένα πρόβλημα που χρήζει άμεσης αντιμετώπισης.
Κρίσιμες κοινωνικές παράμετροι, όπως οι ανάγκες των μαθητών που δεν μπορούν να αλλάξουν σχολικό περιβάλλον ή τα ζητήματα μετακίνησης, δεν φαίνεται να λήφθηκαν σοβαρά υπόψη κατά τη διαδικασία των συγχωνεύσεων. Οι «καθημερινές ελληνικές τρέλες» δεν λείπουν, όπως περιπτώσεις οικογενειών που ασκούν πολιτική πίεση για να εξασφαλίσουν την παραμονή κάποιου παιδιού στο παλιό του σχολείο.
Αυτή η κατάσταση καθιστά σαφές ότι η κυβέρνηση χρειάζεται να επανεξετάσει τη λειτουργία της και να διασφαλίσει ότι οι αποφάσεις δεν θα υπόκεινται σε πιέσεις από πολίτες και πολιτικούς. Ο υπουργός Παιδείας θα πρέπει να οργανώσει έναν ευρύ διάλογο και να αναζητήσει συστηματικές λύσεις μέσω επιστημονικών μελετών για την κατανομή των εκπαιδευτικών.
Η μόνη επιλογή είναι να προχωρήσει σε μόνιμους διορισμούς με αυστηρά κριτήρια και να διασφαλίσει ότι οι αποφάσεις του κράτους δεν θα αψηφούνται από προσωπικές παρεμβάσεις. Πηγή: tovima.gr
