«Εάν είχε λάβει την κατάλληλη βοήθεια όταν ήταν μικρό παιδί, είμαι σίγουρη ότι θα μπορούσε να τα καταφέρει καλύτερα στο σχολείο και στη ζωή». Αυτή η μαρτυρία μιας μητέρας θέτει το ζήτημα της πρώιμης παρέμβασης. Η σημαντικότητα της έγκαιρης υποστήριξης, από την προγεννητική ανάπτυξη έως και την ηλικία των έξι ετών, είναι καθοριστική για την ανάπτυξη των παιδιών και τη ζωή τους στη συνέχεια. Αν τα παιδιά με αναπτυξιακές καθυστερήσεις ή αναπηρία και οι οικογένειές τους δεν χειριστούν το θέμα έγκαιρα, οι προκλήσεις που αντιμετωπίζουν θα γίνουν πιο έντονες και συχνά θα οδηγήσουν σε μακροχρόνιες συνέπειες και κοινωνικό αποκλεισμό.
Ο θεσμικός τομέας αναγνωρίζει ότι οι Σύμβασεις για τα Δικαιώματα του Παιδιού και των Ατόμων με Αναπηρία επιβεβαιώνουν την ισότητα δικαιωμάτων για όλα τα παιδιά. Ωστόσο, οι οικογένειες των παιδιών με αναπηρία συχνά αντιμετωπίζουν εμπόδια λόγω ανεπαρκούς νομοθεσίας, πολιτικών, αρνητικών στάσεων και περιορισμένων πόρων. Έτσι, η ανάγκη για ένα ολοκληρωμένο πλαίσιο υποστήριξης είναι επιτακτική, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι τα παιδικά χρόνια θα είναι γεμάτα ερεθίσματα και οι μικροί αυτοί ενήλικες θα μπορέσουν να συμμετέχουν πλήρως στην κοινωνία.
Το πρόγραμμα πρώιμης παιδικής παρέμβασης, το οποίο προωθεί το Υπουργείο Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας, αποτελεί κρίσιμο στοιχείο για την ενδυνάμωση της οικογενειακής συνοχής και για τη στήριξη παιδιών που χρειάζονται βοήθεια. Η συνεργασία μεταξύ οικογενειών και επαγγελματιών είναι θεμελιώδους σημασίας, καθώς η παρέμβαση θα πρέπει να γίνεται στον τόπο που το παιδί παίζει και κοινωνικοποιείται. Αυτή η προοπτική υπογραμμίζει τη σύνδεση της παρέμβασης με την ανάπτυξη των ικανοτήτων του παιδιού.
Απαραίτητη είναι η παράλληλη παροχή θεραπειών και υποστήριξης για τις οικογένειες, που περιλαμβάνει συμβουλευτική και εκπαίδευση μέσω εξατομικευμένων πλάνων. Αυτές οι δράσεις συνθέτουν ένα πρότυπο για αποτελεσματική παρέμβαση, μειώνοντας τις πιθανότητες για μελλοντικά έξοδα σε εκπαίδευση και υγειονομική περίθαλψη. Έτσι, η υποστήριξη των παιδιών μπορεί να έχει σημαντική επίδραση στην ανάπτυξή τους ως παραγωγικών ενηλίκων.
Η πρόσβαση των παιδιών με αναπηρία σε υγειονομική περίθαλψη και εκπαίδευση είναι επίσης καθοριστική. Ένας καθολικός σχεδιασμός υπηρεσιών προσανατολίζεται στις οικογένειες και την κοινότητα, διασφαλίζοντας ότι τα παιδιά θα ενσωματωθούν στην κοινωνία χωρίς αποκλεισμούς. Η διαφορετικότητα δεν θα πρέπει να αποτελεί εμπόδιο, αλλά ευκαιρία για την προώθηση των δικαιωμάτων τους.
Η δημιουργία οικογενειοκεντρικών μοντέλων πρώιμης παρέμβασης είναι αναγκαία για την άρση εμποδίων και για την βελτίωση της ποιότητας ζωής των παιδιών και των οικογενειών τους. Σε συνεργασία με τους φορείς παροχής υπηρεσιών, μπορεί να προκύψουν ευκαιρίες για την ενίσχυση της ευαισθητοποίησης και για την ανάπτυξη του επιστημονικού ανθρώπινου δυναμικού.
Τέλος, η βιωσιμότητα του προγράμματος πρώιμης παρέμβασης διασφαλίζει ότι τα παιδιά με αναπηρία θα έχουν ισοτιμία ευκαιριών με όλους τους άλλους, γεγονός που ενισχύει τις αναπτυξιακές τους δυνατότητες και την συμμετοχή τους σε σχολικά και κοινωφελή πλαίσια.
Πηγή: tovima.gr
